Voordat in ons land de scheiding tussen kerk en staat tot stand kwam en de Verlichting en Franse Revolutie ideeën over de rol van religie in de maatschappij drastisch hadden veranderd, waren geloof in God en een leven na de dood stevig verankerd in de samenleving.
Bij weinigen zal de naam Johann Goll van Franckenstein (1722-1785) een belletje doen rinkelen. Deze achttiende-eeuwse Duitser had zijn geld verdiend als bankier en bewoonde de buitenplaats Velserbeek in Velsen. In de jaren 1740 was hij vanuit Frankfurt am Main naar Amsterdam gekomen waar hij trouwde met de Dordtse suikerraffineerdersdochter Maria Wilkens (1720-1777).[1]
Lees verder Weesp getekend door Johann Goll van Franckenstein
Stroperij was in het Weesp van de achttiende eeuw een groot probleem, binnen de stadsmuren nota bene. De zwanen die de grachten in de stad bevolkten werden geroofd en gedood en ook hun eieren verdwenen stelselmatig waardoor de populatie in de problemen kwam met hun voortzetting. Het werd zelfs zo erg dat in mei 1768 het stadsbestuur met een bekendmaking kwam waarbij flinke straffen in het vooruitzicht werden gesteld voor hen die het de zwanen in de stad lastig maakten.
Het Weesper archief 